در سن 11 سالگی برای اولین بار تصمیم گرفتم که شخصیت موسیقایی خودم را به همه نشان دهم و اولین کاست گلچین ترانه های مورد علاقه ام را از روی رادیو ضبط کنم. ساعتها با انگشتی که روی دگمه REC. خشک شده بود منتظر ماندم تا بالاخره توانستم یک کاست گلچین ضبط کرده و از شر نوارهای موسیقی قدیمی مادرم راحت شوم.
این اولین کاست میکس از گلچینهای موسیقی بود که ضبط کردم، از جمله یک CD مجموعه موسیقی راک برای مادرم و یک میکس از موسیقی روز برای خواهرم که شدیدا در حال و هوای موسیقی Nickelback بود. اما هربار که من آماده تهیه یکی از این "شاهکارها" میشدم، ترانه هایی را انتخاب میکردم که به نظر خودم برای موقعیت خاصی مناسب بودند و آنها را بدون ترتیب خاصی پشت سر هم قرار میدادم. مدتی بعد فهمیدم که پشت ماجرای ساختن یک گلچین عالی، عوامل و دلایلی علمی وجود دارد.
دانیل جی. لویتین Daniel J. Levitin استادیار روانشناسی، عصب شناسی و موسیقی در دانشگاه مک گیل McGill، به مدت 16 سال در کار تحقیق بر روی چگونگی تاثیر موسیقی بر مغز بوده است. او در کتاب جدید خود به نام "نظر مغز شما درباره موسیقی" This Is Your Brain on Music، با دقت به سرچشمه سلیقه موسیقی ما و تعدادی از دلایل تمایل ما نسبت به انواع خاصی از موسیقی، اشاره میکند.
لویتین گفته است: " پژوهشهای ما نشان داده است که همه افراد به همان سادگی سخن گفتن به زبان مادری خود، کارشناس موسیقی هم هستند. ما میتوانیم یک نت نابجا یا خارج را در یک قطعه موسیقی تشخیص دهیم، حتی اگر لزوما نام این نت را هم ندانیم...."
و اما علم
پس، چگونه انواع خاصی از موسیقی طوری وارد ذهن ما میشود که در بیشتر اوقات آنها را زمزمه میکنیم و دسته ای دیگر انگشتان ما را برای خاموش کردن پخش صوت به خارش می اندازند؟
اینطور که به نظر میرسد، کلید حل مسئله سلیقه موسیقی ما ، در دوران ناپختگی و سنین بسیار کم قرار دارد.
لویتین در کتاب خود دوران نوجوانی را به عنوان زمان تبلور سلیقه موسیقی ما مشخص کرده است. مغز ما در طی سالهای خود شناسی، در حدود سن 14 سالگی، برای ورود به عالم بزرگسالی برنامه ریزی میشود. او بر این نکته تاکید میکند که هرچند افراد با بالا رفتن سن به انواع تازه موسیقی نیز علاقمند میشوند اما سلیقه حاکم بر این گرایش در سنین 18 تا 20 به طور کامل شکل گرفته است.
در این سن، سلیقه موسیقی ما به خصوص تحت تاثیر همسالانمان است و ما با دوستانمان به عنوان یک روش اظهار دوستی و همبستگی به موسیقی مشابهی گوش میدهیم.
به گفته لویتین :" موسیقی جدید خود را در چهارچوب همان موسیقیی که در دوران حساس رشد میشنیدیم تلفیق میکند."
البته عدم علاقه مرموز و توصیف ناپذیر ما به انواع خاصی از موسیقی نیز سرمنشاء مشابهی دارد. همینطور نباید نقش عوامل محیطی–که حتی از دوران جنینی تاثیر گذار هستند- را فراموش کرد. "
در پایان نیز بگویم که موسیقی مورد علاقه ما همواره با چیزی که قبلا دوست داشته ایم نقطه مشترکی دارد."
بر گرفته از سایت:
ترجمه از گفتگوی هارمونیک.
